Virtueel bezoek
Oud Abtskwartier

Het voornaamste gebouw ervan deed echter vroeger, vóór de plannen van Dewez werden uitgevoerd, dienst als abtskwartier. Dit gebouw is één van de oudste en op architecturaal gebied één van de merkwaardigste constructies van de gehele abdij. De afmetingen, de schuine stand en het gebruikte baksteenformaat van de kelderingen onder dit kwartier wijzen erop dat al in de 15^de eeuw op deze plaats een gebouw was opgericht.

In de eerste helft van de 17^de eeuw werden de kelders aangepast en begon men met het optrekken van een nieuwe bovenbouw. In een eerste fase betrof dit alleen het gelijkvloers van het westelijk rechthoekig volume. Dit sloot aan op de refter die tegen de noordelijke pandgang was opgetrokken. In de zuidgevel van het Oud Abtskwartier bemerkt men nog twee deuren, waarvan één met laatgotische omlijsting.

De grote ramen van het gelijkvloers zijn voorzien van kruiskozijnen en een druiplijst. In 1662 werd een verdieping bijgebouwd. In die ramen geen druiplijst en de bakstenen zijn in een ander verband gemetseld. Onder de dakgoot van de westgevel bemerkt men in zwarte baksteen de bouwdatum en iets lager een gedenksteen met het wapenschild van abt Robertus Garesta en zijn leuze “Lucet et ardet”. Het wapenschild werd tijdens de Franse overheersing sterk verminkt.

Met een verdere uitbreiding aan de noordoostelijke hoek kreeg het hoofdgebouw zijn L-vormig grondplan. Bemerk in de oostgevel het jaartal 1669 op de omlijsting van een fraai deurtje met mooi versierd bovenlicht en met indrukwekkend deurbeslag. Na 1750 werd nog een kamer en een tweede toegang aangebouwd.

Bij de restauratie van 1937-1938 werden de ramen terug voorzien van hun luikjes. De hovenier en tevens koetsier van Joris Helleputte bewoonde het Oud Abtskwartier. Joris Helleputte (°1852-†1925) zelf woonde van 1894 tot 1914 in het Nieuw Abtskwartier. Hij was een bekend staatsman, medestichter van de Belgische Boerenbond en promotor van de neogotiek in ons land.  In het Oud Abtskwartier zijn nu kantoren ingericht voor de architecten van 'Studio Roma'.

Het gebouw onder het mansardedak werd pas later als paardenstal ingericht en is duidelijk midden 18^de eeuws. Vorm en baksteenformaat zijn identiek aan het formaat dat gebruikt werd bij de 18^de eeuwse vergroting van het Oud Abtskwartier. De paardenstal was oorspronkelijk opgevat als een gebouwtje met een gelijkvloers en een verdieping. Het geheel werd met een eigen haard verwarmd. Dit paviljoen vormde een belangrijke schakel in de 18^de eeuwse uitbouw van het abtskwartier tot wellicht “place de récréation”. Dit gebouwtje stond op een belangrijk snijpunt tussen de enorme groententuin, de weide met promenade met de verderop gelegen met water omgeven abtstuin en de binnenkoer van het toen waarschijnlijk nog als abtskwartier fungerende hoofdgebouw. Het naastliggende koetshuis is duidelijk pas laat 19^de eeuws.