Virtueel bezoek
Tuinprieel - Kapel
Toestand van het tuinprieel na de restauratie van 2019.
© Heemkundige Kring Vlierbeek vzw
Klik op de foto's om ze te vergroten.
Weinig of niets blijft over van de rustige en sfeervolle tuinen die de abdij eertijds sierden. Ten noorden van de abdijgebouwen, naast de boomgaard, was een kleinere doch weelderige siertuin aangelegd. Wandelpaden liepen tussen perken met bloemen en sierheesters.
Op de hoeken van de ommuurde tuin waren destijds prieeltjes aangebracht. Van deze gebouwtjes blijft er nu nog slechts één goed herkenbaar. Het dateert van circa 1650. Het grondplan is ongeveer vierkant en elke zijde is versierd met een rond-ovaal venster. Een tentdak sluit het bovenaan af. Na 1730 werd in het gebouwtje een plafond aangebracht, versierd met typisch stucwerkversiering in rococostijl. Hierdoor creëerde men als het ware een klein zoldertje, waardoor de vier ovale ramen zoldervensters werden. Om toch voldoende lichtinval te behouden op het gelijkvloers zijn er toen aan de vier zijden kleine rechthoekige raampjes gemaakt. Tijdens latere verbouwingswerken werden deze echter opnieuw dichtgemetseld.
Rond 1725 liet abt Pieter Paradaens het molenhuis bouwen of verbouwen. Hij liet er in elk geval een witstenen poortomlijsing aanbrengen met de datum 1724 en zijn initialen P.P.
De VLLARETKAART uit 1745-1748 toont de plaats waar de watermolen van de abdij ooit stond, namelijk op de kruising van het Kloosterdijkpad met de Holsbeeksesteenweg.
In 1963 werd het prieeltje omgevormd tot kapel. De oorspronkelijke toegang langs de kant van de tuin werd dichtgemetseld en een nieuwe toegang werd aangebracht. Hiervoor werd het poortje uit het voormalige molenhuis gebruikt.
De datum 1724 en de initialen P.P. zijn duidelijk zichtbaar.
In 2019 nam de Kerkfabriek Onze-Lieve-Vrouw Vlierbeek het initiatief voor een grondige restauratie van het prieeltje en dit met de steun van de Vlaamse gemeenschap, de Stad Leuven en het Restauratiefonds Abdij Vlierbeek.
De architecten van Studio Roma en de firma Renotec pakten de restauratie grondig aan. Het gebouwtje kreeg terug zijn oorspronkelijke witte afwerking. Het 18de eeuwse rococo stucplafond werd gerestaureerd en heraangevuld naar de oorspronkelijke toestand.